เด็กบังเอิญ

"...บทความต่างๆ ผมได้อ่านมาจากหนังสือต่างๆ และรวมรวมมาจากเว็บต่างๆด้วยและได้ยินมาด้วย ผมจึงรู้สึกว่า คำเหล่านี้และบทความเหล่านี้ อาจช่วยให้ เราได้ข้อคิดให้กำลังใจในการใช้ชีวิตบนโลกกลมๆใบนี้อย่างมีความสุขในสิ่งที่ดี งามสามารถหยิบเอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ไม่มากก็น้อยสมควรแก่ผู้สนใจครับ ... ขอขอบคุณทุกคน ณ โอกาสนี้ครับ...." ສະບາຍດີ (เด็กบังเอิญ...)

วันจันทร์ที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2555

นิยายเชิงปรัชญา

นางนวลเป็นความนึกคิดของความอิสระเสรี…   ร่างกายของเธอทั้งหมดจากปลายปีกหนึ่งสู่อีกปีกหนึ่ง ไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากความคิด   ของเธอเอง….
- อย่าเชื่อสิ่งที่ดวงตาของเธอกำลังบอกเธอ สิ่งที่มันบอกมีข้อจำกัด จงดูด้วยความเข้าใจ   ค้นหาสิ่งที่เธอได้รู้มาแล้ว….
                เอาละ… โจนาธาน ชาญวิทย์ : นางนวล ขอมอบ "ของขวัญแห่งกาลเวลา" ชิ้นนี้กลับคืนมาสู่ท่านอีกครั้งหนึ่งโดยการกลับคืนมาครั้งนี้คงย่อมมิใช่การแสวงหาครั้งเก่า แต่หากจะเป็นการหมั่นฝึกฝน เพื่อ "พิชิตข้อจำกัด" ในการบินครั้งใหม่ หรือท่านผู้อ่านคิดเห็นประการใด สิ่งใด สิ่งนั้น ท่านย่อมรู้ได้ในใจจาก "ชั่วโมงบิน" ของท่านเอง…. สิ่งใด สิ่งนั้น เป็นเช่นใด ย่อมอยู่นอกเหนือกาลเวลาไป จากการจัดพิมพ์ครั้งนี้ เพราะมันจะเป็นเพียงของขวัญชิ้นเล็กๆบให้กับ "โจนาธานตัวจริง" ซึ่งมีอยู่ในตัวเราทุกๆ คน เมื่อวันคืนเก่าๆ ผ่านพ้นไป รุ่งอรุณแห่ง
.ข้อที่ควรพิจารณาอย่างหนึ่งก็คือ การแสวงหาความเป็นตัวของตัวเองที่นางนวลกระทำอยู่อย่างเอาเป็นเอาตายนั้น เป็นการแสวงหาเพื่อหลุดพ้นเป็นส่วนตัว เพื่อความภาคภูมิใจเป็นส่วนตัวหรือเป็นการแสวงหาเพื่อส่วนอื่นที่มิใช่ตัวเอง ถ้าหากนางนวลอุตส่าห์บินแทบล้มแทบตายเพียงเพื่อต้องการให้คนอื่นมองเห็นว่า มันไม่เหมือนใคร มันไม่เดินตามแบบใคร ก็เป็นเรื่องสูญเปล่าได้เช่นเดียวกัน เพราะโลกในยุคต่อไปนั้น ไม่ใช่โลกที่แต่ละคนจะหลบหนีไปแสวงหาความวิเวกวังเวงใจแต่ผู้เดียว แต่เป็นโลกที่ทุกคนจะต้องอุทิศตนทำงาน เพื่อแสวงหาทางรอดให้กับสังคมที่เราอยู่โดยส่วนรวม 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น