ข้อคิด ให้กำลังใจ( แด่ทุกคนที่ต้องการครับ) .....

ใครจะรัก ไม่รัก จะชอบไม่ชอบเรา 
ไม่ได้ทำให้เราสุขหรือทุกข์มากขึ้น ถ้าเราไม่ให้ค่า 
แต่เพราะใจเรามันให้ค่า มันปรุงแต่ง
ถึงเกิดสุขเกิดทุกข์ขึ้นมาในใจได้ 

คนที่รักใครมากกับเกลียดใครมาก 

มักทำในสิ่งเดียวกัน
คือเอาใจใส่ ติดตาม จับจ้อง
มองหารายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ
ที่คนทั่วไปไม่คิดแม้แต่จะสนใจใส่ใจ

เวลาจิตชอบกับไม่ชอบอะไร
มันจะทำในสิ่งคล้ายกันแบบนั้นแหละ
คือจะมีการเข้าไปแตะ ไปสัมผัสสิ่งนั้น
แม้จะด้วยแรงจูงใจที่ต่างกัน

จิตเราเวลายินดีพอใจอะไร
จะไขว่คว้าจะยึดอยากให้มันอยู่นานๆ
เวลาไม่ชอบไม่พอใจอะไร
จะผลักไสให้มันไปห่างๆ พ้นๆ
ทั้งสองอย่างต้องมีการ “สัมผัส” เหมือนกัน

ลองสำรวจดูใจตัวเองบ้าง
รู้เข้ามาบ่อยๆ ว่ามันทำอะไรอยู่
ถ้ามองย้อนเข้ามาทีไร
เห็นมันแบกอะไรไว้ทุกที ให้ดีใจไว้
เพราะยังไงๆจิตเราก็ยังต้องแบกอยู่
ยึดอยู่เป็นธรรมดา ถ้าเห็นแบบนั้นได้ เรียกว่าเห็นถูกแล้ว
และเพียงแค่รู้สึกตัว ใจมันจะรีบปล่อยรีบวางเอง
แม้จะชั่วคราวก็เหอะ

ไม่ต้องทำอะไรมากกว่าการรู้
ไม่ต้องห้าม ไม่ต้องซ้ำเติมใจ
รู้ไป รู้ไป แล้วจะได้ของดีเอง
.
.
.
เหนื่อย หนัก รัก เกลียด รู้
โดย aston27
ธนาคารความสุข - ฉบับที่ ๑๔๒
14 MARCH 2012