'คู่รักจะเอาใจใส่อีกฝ่าย ส่วนคู่เวรจะเอาแต่ใจตัวเอง'
...
'คู่เทียมเจอเมื่อไหร่ก็ได้
แต่คู่แท้ต้องเจอในจังหวะที่จะรักกันจริงเท่านั้น'
...
'ใจจริงไม่ได้เกิดจากความตั้งใจให้จริงเสมอไป
ถ้าคู่ยังไม่ใช่ ใจก็คงจริงยาก'
...
'รู้สึกว่าใช่ ไม่จำเป็นต้องใช่
โดยเฉพาะถ้าได้ความรู้สึกว่าใช่มาจากการเอาแต่มองด้านดีท่าเดียว'
...
'อำนาจที่ทำให้ลุ่มหลงส่งมาจากส่วนสกปรกตรงไหนของร่างกายก็ได้
แต่แรงบันดาลที่ทำให้รักจริงต้องมาจากกลางใจที่ใส่พอเท่านั้น'
...
'ความลุ่มหลงจะทำให้หน้าตาของเราโง่ลง
ส่วนการเห็นตามจริงจะทำให้หน้าตาฉลาดขึ้นเป็นคนละคน'
...
'คนเราตาบอดเพราะชอบทึกทักเอาเองว่าเห็นอะไรมา
ที่จะตาสว่างได้ก็เพราะยอมทบทวนดีๆ ว่ามีอะไรให้เห็นบ้าง'
...
'การจากกันบางครั้งดีกว่าอยู่กันไปเรื่อยๆ เพราะอาจเป็นทางเดียว
ที่ทำให้คุณค้นพบว่าเคยมีความรักอยู่ตรงนั้นขนาดไหน'
...
'สิ่งดีๆ ที่ผ่านไป อาจเปิดทางให้สิ่งดีกว่าที่กำลังจะผ่านเข้ามา'
...
'รักที่ตายได้คือรักแต่จะเอา
ส่วนรักอมตะคือรักการสละความเห็นแก่ตัว'
...
'เราอาจหลอกให้คนอื่นหลงรักได้ด้วยรูปภายนอก
แต่ไม่มีทางหลอกให้รักตัวเองได้เลย
ตราบเท่าที่รู้อยู่แก่ใจว่าภายในยังน่าเกลียดขนาดไหน'
แต่ไม่มีทางหลอกให้รักตัวเองได้เลย
ตราบเท่าที่รู้อยู่แก่ใจว่าภายในยังน่าเกลียดขนาดไหน'
...
'ความรักไม่ได้อยู่ที่หัวใจ แต่อยู่ที่ใจทั้งดวง เพราะหัวใจกว้างไม่ถึงคืบ
ขนะที่ความรักแผ่กว้างได้ขนาดครอบโลก'
...
'การเริ่มต้นของความรักที่ซับซ้อน อาจเหมือนปกหนังสือที่ดูดีหลอกตา
แต่เนื้อหาข้างในไม่ตรงกัน คุณจะงงเมื่อพยายามอ่าน
และปวดหัวจนไม่นึกอยากทนอ่านให้ถึงครึ่ง'
...
'ถ้าตัวอยู่ห่างแล้วยังรู้สึกอบอุ่นและไว้ใจกัน
ก็แปลว่าพวกคุณรักกันด้วยใจ ไม่ใช่หลงติดกันด้วยกาย'
...
'คนซื่ออาจพูดคำว่ารักได้ไม่เพราะ แต่ความรักของเขา
จะให้ความรู้สึกแสนดีกว่าการได้ยินคำว่ารักอันไพเราะร้อยเท่า'
...
'ถ้าดีใจเวลาเห็นใครเป็นสุข คุณอาจไม่จำเป็นต้องรักเขาเสมอไป
แต่ถ้าอ้างว่าคุณรักใครแล้วไม่ยินดีกับความสุขของเขา
แปลว่าคุณเห็นแก่ตัวและดีแต่พูดเท่านั้น'
...
'ความรักที่อภัยไม่ได้คือต้นทางของความเกลียด
ความเกลียดที่ถูกสละทิ้งได้คือต้นทางของความรัก'
...
'มีความสามารถในการผ่านรักร้าว
ดีกว่ามีความสามารถฝันถึงแต่รักแสนหวาน'
ดีกว่ามีความสามารถฝันถึงแต่รักแสนหวาน'
...
'คนที่เอาแต่คอยความรักจะไม่เจอความรักไปจนตาย
ส่วนคนที่เอาแต่สร้างความรักจะรู้จักความรักในสามวันเจ็ดวัน'
...
'อำนาจนัยน์ตาของคนที่รักคุณจริง
อาจทำให้คุณสงบลงได้ทั้งที่กำลังวุ่นวายสิ้นดี
แต่อำนาจนัยน์ตาของคนที่เอาแต่เรียกร้องให้คุณรัก
อาจทำให้คุณวุ่นวายสิ้นดีทั้งที่กำลังสงบอยู่แท้'
..
จากหนังสือ...ดังตฤณวิสัชนา ฉบับรู้จักรัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น